Бұл дәстүр еліміздің батыс өңірінде ежелден қалыптасқан. Ол сонау Кеңес дәуірінде де үзілген жоқ. Сонымен қатар БҚО-мен көршілес Ресейдің Астрахань, Волгоград, Саратов, Самара, Орынбор облыстарында, Өзбекстанның Қарақалпақстан өңірінде, Түркіменстанда тұратын қандастарымыз да осы күні "Наурыз айы туды!", деп, «көрісу» салтын бастайды. Бұрын дүрдараз болып жүрген адамдар да Наурыз келгенде, құшақтасып көрісіп, барлық реніш-өкпесін ұмытады. Бұл да - халқымыздың бауырмалдық салтының бір көрінісі.
14 наурыз - Көрісу мейрамы. Көрісу күнінде халық қыстан аман-есен шыққанына қуанып, бір-бірімен қол алысады. Таң сібірлеп атысымен, көрісу мерекесін асыға күтіп отырған әрбір отбасы алдын ала дайындалып қойған дастарханын жаяды. Міндетті түрде бауырсақ пісіріп, дастарханға тәтті-пәттісімен қосып үйіп қояды. Отбасының кішілері үлкендеріне қос қолын беріп, көрісіп шығады. Бір –біріне «Бір жасыңмен!» дейді. Ол «Бір жасқа есеюіңмен! Осы жылға аман-есен жетуіңмен!» дегенді білдіреді. Содан кейін әр отбасы көршілерімен көріседі. Жасы кіші отбасы мүшелері жасы үлкен жанұяларға кіріп, көрісіп шығады. Міндетті түрде әр адам үш үйдің есігін ашу керек, яғни түске дейін үш үйге кіріп, көрісіп үлгеруі керек. Кішкентай балаларға аналары шағын пакет ұстатып қояды. Бала қай үйге көрісуге кірсе, сол үйдің дастарханынан ауыз тиіп, бауырсақ, тәттілерден пакетіне салып алады. Қазақ қашанда дастарханын айрықша қастерлеген. Бұл жоралғы жыл бойы балаларымыз тоқ жүрсін, дастарханымыз аралас болсын, қарым-қатынасымызға сызат түспесін деген ниеттен туған.