Демократиялық мемлекетiмiздiң адам құқықтары туралы заңдарына сәйкес оқушыларды ұруға мұғалiмдердiң құқығы жоқ. Осылай болған жағдайда ата ана мұғалiмдi сотқа беруi мүмкiн! Сондықтан мұғалiмдер оқушылардан қорқады. Бұрынғы заманда ата ана баласын оқуға, медресеге бергенде "баламды медресеге бiл деп бердiм" дегендей, сауатты болсын, бiлiм алсын деген мақсатпен беретiн болған. Бiлiмнiң баласының болашақ тағдырына тiкелей қатысы бар екенiн түсiнiп, "етi сенiкi, сүйегi менiкi" деп, яғни не iстесең де өз еркiң, тек тәрбиелi, бiлiмдi қылып шығарсаң болды деп тапсырып кететiн болған. Осыны қазiргiнiң ата аналары мен оқушылары түсiнбек түгiлi ойланып көрмеген болар. Бiлiмнiң сапасы мен тәрбие төмендеп, ұстаздардың қадiрi кетiп бара жатқандай.((
Сондықтан үкiмет мұғалiмдер оқушыны ұруға болатын заң қалыптастырса артық болмайтын едi деп ойлаймын. Себебi, мұғалiм оқушыны ұрғанда көзiн шығарып, қолын сындырып немесе өлiмшi қылып сабамайтыны белгiлi ғой. Мұғалiмдер де ата ана сияқты оқушыларды жақсы көредi. Таяқ жоқ жерде түсiну қиын ау.))
