Қазақ баласының кіндігін кез-келген адамға кестірмеген.Кіндік шеше болатын адамды алдын-ала тағайындап қойған.Ол босанатын адамға үнемі қамқор болып,ақыл-кеңестерін айтып отыратын болған.Кіндік кесетін адамның бала тәрбиелеп өсірген,тәрбиелі,елге сыйлы адам болғанына аса назар аударған.Кіндік шеше балаға туыстық қатынасы болмаса да анасынан кейінгі ең жақын адамы болып саналған.Кіндік шеше де баланың тәрбиесіне мән берген.Қазақта "бала кіндік шешеге тартады" деген де сөз бар.Өйткені шыр етіп дүниеге келген нәрестені қолымен алғаш ұстаған адамның бойында болатын биоөріс пен қасиеттер белгілі бір мөлшерде балаға берілуі мүмкін. Қазір де ата-аналар өздері қалаған адамын перзентханаға апарып,баланың кіндігін кесуге рұқсат етсе...Кейінгі кезде әйел босанып жатырған жерге жақын адамдарын кіргізіп жүр ғой... Ал бүгінгі күні кіндік папа,кіндік мама деп жүргендері бос далбаса деп ойлаймын.
