Мен шетел тіліндегі жарнамалар мен басқа да дүкен, сауда орталықтарының атының бəрін мағыналы қазақша етіп өзгертер едім. Қазақ тіліне көп көңіл бөлер едім. Керек болса қазақ тілін біліп, сөйлеп, сыйлап жүргендердің ғана білім алуға құқығы бар деп, білмей, сыламайтындарды ЖОО, мемлекеттік жұмыстарға жолатпас едім. Біраз уақыттан соң өзге елдің азаматтары емес қазақ қазақша сөйлесе қуанатын халге жететін сияқтымыз. Айналама ұлт жанашырлары мен адал еңбек етушілерді жинар едім. Дінге көңіл бөлуші едім. Егер бəріміз діннен хабарымыз болып, құдайдан қорықсақ жемқорлыққа да жол болмас еді. Қазіргі күнімізді емес, ахыреттегі күнімізді ойлап күнəлі істеп аулақ болар едік. Түрмеге түскендерді құр қаматпай жұмысқа артар едім. Істеген қылмысына қарай егер ең ауыр қылмыс болса ауыр жұмысқа жегіп деген сияқты. Адал еңбектің пайдасын біліп, адал тапқан нанның тəтті екенін біліп бостандыққа шыққан соң адал еңбекке ұмтылар еді. Шетелге шекарамызды ашпас едім. Бұл үлкен қателік! Қазақстанның шетелдегі қарыздарын төлеуге асығар едім. Қарыз бар жерде біз қарыз болған мемлекеттерге бағынышты боламыз. Бұрынғы ата бабамыз қойнымдағы əйелімді сұрасаң берейін бірақ жерімді сұрама деген. Сол сияқты Қазақстанның жерін бірнеше жылға арендаға бергенше шетелдіктерді аттатпас едім. Жалпы осындай армандар көп!
