Дос құрбым ДЦП мен ауратын балаға көмектесу ниетімен барып,жағдайын біліп қайтқан. Алайда әлгі баланың анасын танитындар оның қандай да бір жасырған өтіріктерімен қалай күн көретінін айтқан. Сонымен дос құрбым оны естігеннен соң көмектескісі келмеді. Біраз күН өткен соң әлгі баланын анасы кайта кайта қонырау шалады.Ал құрбым "кзірг бір жағдайларға байланысты сізге көмек бере алмаймыз, ренжімеңіз "-деген болатын. Алайда тағы да бір апта өткен соң тағы да қоңырау шалып, "қашан келесіздер?"-деп сұрағаннан соң, ашуға беріліп отырған құрбым," Сіздің пазорыңыз шығады. Сіз бізді алдағансыз!"-деп дүрсе қоя салыпты. Әлгі әйел соттаймын, шашынды қолыңа жұлып беремін, жұмысыннан куыласын және де менің сыртымнан өсек айттын" Мүгедек баланың анасы ретінде мен сенің үстіңен арыз жазамын, сен заңды білмейді екенсің "-деп өзіне жабысыпты.
Ендігі сұрақ Бұл әйелдікі дұрыс па? Мұндай заң бар ма? Білетіндеріңіз болса сіздерден жауап күтемін...
