Қазір білмеймін қалай екенін! Негізі ұстаздың тыңдамаған оқушыны ұрғаны дұрыс! Өйткені ұстаз кімнің қандай, оқуға деген қабілеттерін бәрін-бәрін біледі! Ал тыныш отырған оқушыға сен неге тыныш отырасың не болмаса оқу қабілеті төмен балаларға сен неге оқи алмайсың деп бас-көзсіз ұрмайды ғой...!
Менің мектеп оқып жүрген кезімде апайларым оқи алмайтын оқушыға турлі үй тапсырмаларын беріп т.б солай бағалайтын! Ал тыныш отырмаған оқушыға бір ескертеді, тыңдамаса қолына түскен бор, кілт, укаска, кейде кітаппен де ұратын! Тіпті керек десеңіз біздің кабинеттегі тақтамыздың екі жағында екі жиналмалы тақтасы болды соны көтеріп басымыздан ұратын! Қазіргі, қазіргі балалар не нарсеге де еліктегіш қой! Ұстаздын айтқанын тыңдамаса оқушыны ұрған дұрыс! Қай ұстаз болмасын өзінің ұстаз деген арына жаман оқушының кір келтіргенін қаламайды! Ұстаз ешқашан шаршамайды! Ұруға, соғуға болмайды деп өр көкіректік таныту бізге жараспайды! Алғаш 1 сыныпқа әкем қолымнан жетектеп келіп, ұстазыма "Еті сенікі, сүйегі менікі" деген сөзі әлі есімде! Ұстазға ғалымда, шахтерде бас иген, ешкімде аспаннан тускен жокпыз! Аюға намаз үйреткен таяқ қой! Ұстаздық еткен жалықпас, үйретуден балаға, ақырын жүріп анық бас, еңбегің кетпес далаға! Ұстаздарымыз мәңгі жасай берсін!!!
