Баларақ кезімде мектеп кітапхапнасынан Н.Островскийдің "Құрыш қалай шынықты"-деген кітабын ұрлаймын деп ұсталып қалғаным бар. Кітапханашы апай класс жетекшіме,класс жетекшім мектеп директорына айтып ұлы шу болған. Мектеп директоры өте мейірбан,ақылды кісі еді,марқұм. "Кітап ұрлау ұрлыққа жатпайды"- деп мұғалімдерден қорғап қалды да мені алып қалып, кітапхана қоғамдық екенін,менің алған кітабымнан басқалар сусындай алмай қалатынын айтып түсіндірді, әрі бұдан соң қайталанбауынан үміттенемін деді. Мен әрине уәде бердім, бір қызығы кітапханашы апаймен келісіп сол ұрлаған кітабымды өзіме силады. Сол ағайымның қолы қойылған кеітап әлі үй кітапханамда сақтаулы, көзіме түссе болды осы оқиғалар көз алдыма келеді.Айтайывн дегенім vvvwww -нің айтқанына 100пайыз қосыламын, заң тарабында ұрлық бір ғана түсінікпен "қылмыс" ретінде ғана қаралады,одан сақ болған жақсы.
