Руыңды білген дұрыс, руға бөлініп қым-қиғаш болу аз қазаққа жараса ма? Екінші жағынан алсақ адамзаттың басына зіл-батпан жүк түскенде, азғындықтың батпағына белшеден батқанда, ауызбірлігіміз ыдырай бастағанда, өзге елдің қаңсыған қалдығын ту етіп, теріс ағымның тастақ жолында кетіп бара жатқандарға қол ұшын берерде«Руың кім?» — деп сұрау қаншалықты орынды? Мұнайыңды масаттана сорып, жеріңді қарыстап алып, шекарашыларыңды шетінен қырып тастаған кезде осынау факторлар бірігуді керек етпей ме? Соңғы уақытта қазақтың руға бөлінуі қоғамда қатты белең алып бара жатыр. Қызметке орналассаң да, басқа да көмекке зәру болсаң да ата-тегіңнің септігі тиеді деп ойлайсыз. Әсіресе, соңғы уақытта рушылдықтың бейнесі айқын білініп жатыр. Олай дейтініміз, дүкен ашса да ру атын жазып, мінген көлігіне де өз тегін таңбалап қоятынды шығарды бұл қазақ. Қаланы аралап жан-жағыңызға көз салсаңыз «Қыпшақ», «Найман» деген кафелерді көресіз. Осыдан аз уақыт бұрын қаладағы ірілі-ұсақты қоғамдық көліктердің маңдайынан да ру атын оқитынбыз. Кейін маршруттарға тендер өткен соң, біршама жазулар алынып тасталды. Бұған да шүкіршілік еттік. Тіпті, қазір әр ру өз «президентін» сайлап алған...
Бәрін айт та, бірін айт қанша ғасыр бойы қазақ болып, тұтаса алмай жатқанда, басқа емес, көп алдында жүрген өнер жұлдыздарының өз атына руын жалғап алып жүргеніне не дерсіз? Мысалы ма? Айталық: Нұрлан Албан, Аша Матай, Сара Найман, Ақылбек Жеменей, Майра Керей… Ә дегенде тіліміздің ұшына келе қалғандарының өзі осынша…Барлығы да — ел сүйіп тыңдайтын, өнерде өзіндік орнын қалыптастырып үлгерген белгілі әншілер.
